मेरो फूलबारी

"यो कविता कोही पनि मानिसको जिवनसँग संबन्धित छैन। सवकुरा काल्पनिक हुन। संयोगबस सकैको जिवनमा मिल्न गएमा यो संयोग मात्र हुने छ। कुनै पेसा प्रति नकरात्मक टिप्पणीको लागि नभई, पुर्ण मनोरंजनको लागि मात्र यो लेख लेखिएको कुरा संपुर्ण पाठक महानुभाबहरुलाई जानकारी दिलाउन चाहन्छु"।
-लेखक

कविताको शिर्षक छ, Programmer
-------------------------------------------------------------------------------------------------
प्रोग्रामर (Programmer)
--------------------------------------------------------------------------------------------------

त्यो दिन,
आज त यो Function सकाउनु छ,
सात दिन देखिको यो तगारोलाई जसरी भएनि ढाल्नु छ,
दिनदिनै प्रोग्रेस सोधिरहेको बोसलाई चित्त वुझाउनु छ,
आज त यो Function सकाउनु नै छ।

हिड्दा पनि किन मिलेन, खाँदा पनि किन मिलेन,
सोच्दा सोच्दै बित्यो रात पनि,
अनि २ घण्टा अघि हिडियो अफिसलाई,
त्यो Function आज सकाउनलाई।

For loop मा प्रोव्लेम भयो कि भनेर While loop नि नलगाएको हैन,
Global Variable ले पो हो कि भनेर Local Variable प्रयोग नगरेको नि हैन,
Compile नै नभएको भए पनि, Compiler ले दिन्थ्यो होला Error Line Number,
के भो के भो, जे भए पनि आज यो Function सकाउनु छ।

त्यही दिन,
बार्ह्र बज्यो, १ बज्यो, Function ले कामै गरेन बा,
कुर्सि फनक्क फर्काएँ अनि हेरें, Senior Programmer, नाम अघिको टाईटललाई,
मुसुक्क हासें, म बरिष्ठ Programmer wow,
फेरी कुर्सि फर्काएँ, वोसको म्यासेज ?
फर्काएँ म्यसेज “यास सर, आई विल फिनिस वाई ५ ओक्लक”
फेरी सोचें, जसरी भएपनि यो Function सकाउँछु आज त।

केहि सिपलागेन, केही गर्दा नि भएन, Function मिल्दै मिलेन,
धन्य बोसले फेरि पनि म्यासेज पठाएनन्,
ओ, तलवको चिठी नि पाईयो, आहा।

गएँ बसपार्क, उही बस उही कंडक्टर झनक्क उठ्यो रिस,
खोले चिठि हेरें Salary Sheet।
म झल्यास्य बिउझिएँ, साईडमा खलासी, हँसिलो अनुहारले मलाई हेर्दै
सोचें आज त भाडा दिसकेँछु,
पछिल्लो सिटतिर खास खुसको आवाज सुनें,‘अफिसले निकालि दिएछ, अनि….’
अरुको कुरा मलाई के खसखस,
म फेरी सोच्न थालें, उहि Function किन मिलेन?
सोचें, साला आज त जसरि पनि यो Function सकाउनु थियो,
कोल्टे फेरें, दु:ख्यो हातमा , यसो हेरें,
स्लाईन पानी बगिरहेको थियो मेरो हात हुँदै................................................................