नवोल्नै सकें नआवाज सुनें जन्माईदिनेको
संचारकोयुग आ'कोछ भन्दा खिल्लि झै लागेको
मुटुले वुझ्यो ढुकढुकी वढ्यो ठडायो एन्टिना
ममतारुपी तरङ्ग उड्यो वजाउन फोनरिङ्ग
मुस्काई भनिन् आशीर्वाद मेरो छोरालाई लागोस
वावाको पनि आशिर्वाद छ रे चम्कियोस भविष्य
सुन्न नै छोडें आवाज उनको, सिग्नल छैन कि
झस्किई हेर्दा टोलाको रैछु कल्पेर मातारी
देख्दामा म्यासेज साथी र भाइको पर्खालमाथिको
लाग्दछ मेरो रेडियस वढ्यो साथी र मित्रको
धन्यवाद सवै साथी र सङ्गी म यही भन्दछु
अटुट रहोस सम्वन्ध हाम्रो यही नै चाहन्छु !
अटुट रहोस सम्वन्ध हाम्रो यही नै चाहन्छु !!
***
- समाप्त -
0 comments