मेरो फूलबारी

गीतकार: हरिभक्त कटुवाल

पोखिएर घामको झुल्का भई सँघारमा,
तिम्रो जिन्दगीको ढोका खोलूँ खोलूँ लाग्छ है
सयपत्री फूलसितै फक्री आँगनमा,
बतासको भाखा टिपी बोलूँ बोलूँ लाग्छ है ।

कति कति आँखाहरु बाटो छेक्न आँउछन्,
परेलीमा बास माग्न कति आँखा धाँउछन्
यति धेरै मानिसका यति धेरै आँखाहरु,
मलाई भने तिम्रै आँखा रोजूँ रोजूँ लाग्छ है।

उँडू-उँडू लाग्छ किन प्वाँख कहिले पलायो,
मनको शान्त तलाउको पानी कसले चलायो
आँफैंलाई थाहा छैन कसलाई थाहा होला,
यसैले त तिमीसित सोधूँ सोधूँ लाग्छ है।

पोखिएर घामको झुल्का भई सँघारमा,
तिम्रो जिन्दगीको ढोका खोलूँ खोलूँ लाग्छ है